Cellenbeton is een populair bouwmateriaal dankzij zijn lichte gewicht, uitstekende isolerende eigenschappen en veelzijdigheid. Maar om het meeste uit dit materiaal te halen, is het belangrijk om te weten hoe je het goed kunt verankeren en welke toebehoren je nodig hebt. Zo geef je meer stabiliteit en draagkracht aan de cellenbeton muur. Zonder de cellenbeton wand te verankeren zou deze los staan, hierdoor kan de wand gaan scheuren of omvallen. In deze blogpost bespreken we de belangrijkste aspecten van bouwen met cellenbeton, van verankeringstechnieken tot nuttige tips voor een succesvolle bouw.
Als u een wand gaat plaatsen moet deze verankerd worden met aangrenzende wanden. Dit zorgt voor meer stabiliteit en draagkracht van de Cellenbeton muur. Zonder deze ankers zou de Cellenbeton wand los staan, waardoor de wand kan gaan scheuren of zelfs omvallen.
Dit kunt u doen met Veerankers of wandankers dilaterend. Het verankeren van een muur gebeurd aan de verbindingspunten of aansluitende muren. Dit is waar de wanden samen komen.
Hieronder kunt u terugvinden welke bevestigingsmaterialen u nodig heeft voor het verankeren van een muur met dilatatievoeg. Deze informatie is van toepassing voor Binnenwanden, tussenwanden en separatiewanden oftewel scheidingswanden.
Welke verankering heb ik nodig voor cellenbeton wand onder 150 mm?
Als u een niet-dragende wand gaat plaatsen met een dikte van 70 mm, 100 mm of 115 mm, is het aan te raden om gebruik te maken van verzinkte veerankers. Deze ankers kunnen worden vastgezet met een slaghuls of spanhuls, en moeten zowel op de horizontale als de verticale wand worden bevestigd. Bij een blokhoogte van 200 mm of 250 mm moeten de veerankers om de twee lagen worden geplaatst. Voor blokken met een hoogte van 400 mm is het noodzakelijk om de veerankers in elke laag te gebruiken. U kunt de veerankers vastzetten met een slaghuls of draadnagel, die eenvoudig in het cellenbeton kunnen worden geslagen met een klauwhamer. Zorg er daarnaast voor dat de ankers volledig worden bedekt met cellenbetonlijm voor optimale stevigheid.
Welke verankering heb ik nodig voor cellenbeton wand 150 t/m 200 mm?
Voor wanden met een dikte van 150 mm, 175 mm en 200 mm kunt u dilaterende wandankers gebruiken voor extra stevigheid. Deze ankers kunnen aan de verticale zijde van de wand worden bevestigd met slaghulzen of spanhulzen. Gebruik een klauwhamer om de ankers eenvoudig in het cellenbeton te slaan. De lijmmortel hecht zich aan de kartels van de ankers, waardoor ze na uitharding stevig vastzitten.
Welke verankering heb ik nodig voor cellenbeton wand dikker dan 200 mm?
Voor wanden met een dikte hoger dan 200 mm, zoals 240 mm, 300 mm, 365 mm en 400 mm kunt u de wand verankeren met twee dilaterende wandankers per keer. Plaats deze ankers naast elkaar, ongeveer 2 cm van de rand. De verticale zijde van de ankers is voorzien van gaten voor bevestiging aan de aangrenzende muur, wat u eenvoudig kunt doen met een klauwhamer. De kartelrand van de ankers komt in de horizontale voeg te liggen en hecht zich automatisch vast in de cellenbetonlijm bij het plaatsen van de volgende laag, waardoor geen extra bevestigingsmaterialen nodig zijn.
Wat zijn spanhulzen?
Spanhulzen worden gebruikt voor de snelle montage van veerankers, dilatatieankers en lijmkoppelstrips. Het voordeel van spanhulzen is dat ze direct in het cellenbeton kunnen worden bevestigd zonder vooraf een gat te boren. U heeft geen extra gereedschap nodig, omdat u de hulzen eenvoudig met een klauwhamer in het cellenbeton kunt slaan. Bij kalkzandsteen of andere massieve bouwmaterialen is het echter noodzakelijk om eerst een gat van 6 mm te boren. Spanhulzen zijn geschikt voor lichte bevestigingen en zijn verkrijgbaar in verschillende maten.
